Vlinders, zweet en rare mannetjes op brommers...

Na een zweterige nacht, dankzij m'n roomy die de airco uitzette......werd ik toch redelijk uitgeslapen wakker. Vandaag zou mijn enige hele dag in Penang zijn en die wilde ik goed besteden. De vrouw achter de balie hier heeft m'n hele visitors map volgekalkt met 'recommended spots'. Ik zou me dus wel gaan vermaken.

Om 9 uur stond ik langs de kant van de weg, waar dan zomaar wat bussen stoppen. Oke, de OV-chip in NL is misschien niet handig, maar hier moet je per se contant betalen, en anders wordt het een duur ritje! Maleisie staat erom bekend dat ze veel, heel veel briefgeld hebben en daarnaast ook nog wat muntgeld wat ze de sen noemen. Het is dus bijna een sport geworden om waar het kan met groot geld (bijvoorbeeld 10 MYR) te betalen zodat je voldoende wisselgeld terugkrijgt......'t is maar dat je het weet :D

Het was een uur rijden naar mijn eerste bestemming: Penang National Park. Het zusje van de Taman Negara en ook hier hebben ze een Canopy Walkway. Die heb ik natuurlijk even uitgetest, op 10 meter hoogte loop je tussen de bomen en geniet je van het uitzicht. Superleuk om te doen, ondanks de hitte. Na deze ervaring heb ik nog wat trails gedaan, 'hiking' noemen ze dat hier. En dat was het zeker, over boomstammen heen, of eronder door en zorgen dat je niet op je snavel gaat terwijl je even van het uitzicht geniet! Na 2 uur rondlopen en heel erg zweten vond ik het wel genoeg en ging ik naar mijn volgende bestemming.

De buschauffeur vertelde dat hij niet helemaal tot aan de voordeur van de Butterfly Farm zou rijden, maar gaf mij wel een gratis lift naar een halte vlakbij. Daar stond ik dan.......ergens op een rotonde, en spotte het bord met: 'Butterfly Farm 1 km'. Oke, dat werd dus nog meer hiken vandaag. Vol goede moed begonnen en eigenlijk viel het wel mee, je ziet zoveel leuke dingen onderweg! Aangekomen bij de farm schrok ik even van de entree prijs: 27 RM. Dat is 270 Baht, en dus ongeveer 6,50 euro. Omdat het hier goedkoop is leek dit voor mij dus ineens heel duur! Maar het was de moeite waard. Zoveel vlinders, echt niet normaal! Je moest bijna uitkijken waar je liep om de laagvliegende vlinders niet kapot te crashen met je schoenen. Naast vlinders waren er nog schorpioenen, slangen, leguanen en hele mooie bloemen. Doordat de planten daar worden besproeid met fijn verneveld water was het er heerlijk vertoeven en heb ik even goed kunnen oefenen met de macro stand op mijn camera :D

Na dit bezoek had ik nog tijd over voor de Tropical Fruits Farm.......als de bus zou komen.......maar het busje kwam niet.....dus heb ik die hele kilometer weer teruggelopen en bij de rotonde weer de bus gepakt terug naar Georgetown. Deze stad staat op de Wereld Unesco lijst of zoiets, en beschikt over werkelijk prachtige gebouwen. Op m'n slippertjes een flinke wandeling gemaakt langs alle sightseeing spots om tenslotte uit te komen in Little India. Wat een compleet andere wereld loop je dan ineens binnen! Zo grappig om te zien, de geuren zijn anders, de kleuren, de muziek, de mensen, heel bijzonder! Het eten schijnt hier goed te zijn, dus heb ik besloten daar die avond een hapje te gaan eten. Na een koude SPA douche (echt goddelijk!!) weer die kant op gelopen. Onderweg kwam ik een Thai tegen die de weg vroeg naar Little India. Ik zei dat ik ook die kant op ging dus dat hij wel mee kon lopen. Hij wilde gaan eten en vroeg of hij met mij mee kon, naja prima....ik zou toch ergens langs de kant van de straat wat gaan halen. Toen kwam hij met een vaag verhaal over zijn brommer. Die had hij geleend en moest hij terugbrengen ofzo, dus of ik even wilde wachten tot hij terug was.....nou ehh nee :D Dus ging hij weg op z'n brommer en liep ik door. Vage gast.......

Eenmaal aangekomen in Little India was de sfeer nog leuker dan overdag, de lokale Indiase bevolking was op de been op zoek naar een avondmaaltijd. Ik plofte neer bij een 'recommended by Lonely Planet' restaurantje en ging in de menukaart op zoek naar de Chicken Tandoori, die schijnt lekker te zijn. Snel kreeg ik een tafegenoot, een Duitse duikinstructeur uit Phuket. Prima gezelschap om mee te kletsen tijdens het eten, en hij kon me ook nog wat uitleg geven over het Indiase eten, nadat ik bijna in een discussie belandde met de ober omdat ik geen flauw idee had wat 'naan' was, en dat je dit op allerlei verschillende manier kunt krijgen. Het is dus een soort brood, en het was best lekker. Net als de Chicken Tandoori, die ik lekker met m'n handen heb gegeten. Want waarom zou je bestek gebruiken? Dat is toch zonde, dan moet je dat weer helemaal afwassen ;-)

Na m'n avondmaaltijd had ik wel zin in een ijsje, dus ben ik terug gelopen richting de Seven Eleven, en verdomd......staat ineens die Thai weer voor m'n neus! Nog steeds met z'n brommer. Vaag! Hij gaf me weer een hand en vroeg of ik wilde gaan eten, ik zei dat ik net had gegeten en dat ik terug zou gaan naar m'n hostel. Toen zei hij dat hij me wel wilde brengen op de brommer, en als ik nog wilde rondkijken op de brommer dan kon dat ook. Dat vertrouwde ik dus niet, en heb vriendelijk bedankt met de smoes dat mijn roomies op me zouden wachten om een film te kijken. Bizar hee! Ze doen zich zo aardig voor, maar ondertussen........

's Avonds genoten van een (duur!) biertje op het terras bij het hostel. Samen met wat andere jongelui, heel gezellig gekletst over van alles en nog wat. Jimmy was er ook, die werkt hier en heeft de meest dolle verhalen in bijna onverstaanbaar Engels. Elke backpacker die langsloopt spreekt hij aan voor een kamer waarop die mensen totaal in de war raken van zijn vage gekletst. Als hij bier gaat halen 'Tiger' bier heet dat hier, dan doet hij een tijger na en trekt hij zulke rare koppen dat het onmogelijk is om niet in de lach te schieten! Echt enorm genoten van die gast, wat een mafketel!

Vandaag ga ik naar de Cameron Highlands en blijf daar denk ik een dag of twee, om vervolgens door te reizen naar KL.

Tot de volgende keer!

Liefs, Lien