Van de stad naar de jungle...

Na alle slangen, neusapen, hornbills en het geluid van tal van insecten, ben ik nu weer terug in de herrie van het dagelijkse leven; de stad.

M'n laatste update is al even geleden, dus zak even lekker onderuit in je stoel, pak er een kop koffie of thee bij want voorlopig ben je nog niet uitgelezen. :D


Vorige week woensdag ben ik per VIP bus vertrokken naar Kuala Lumpur, waar ik de plaatsen zou bezichtigen waar mijn lieve opa ook is geweest tijdens zijn laatste reis naar Maleisie. Een bezoek met een dubbel gevoel zal ik het maar noemen. Maar dubbel zo bijzonder! Leo, een goede vriend van opa, kreeg deze dagen de functie van persoonlijke gids en liet mij alle plekjes zien waar hij zo'n 2,5 jaar terug ook met opa is geweest. Na aankomst zijn we gelijk naar de Selangor fabriek geweest, dit is een fabriek waar ze van tin van alles maken, van kunst voor aan de muur, tot theepotten en sieraden. Je bent verplicht om door een guide een rondleiding te krijgen, maar blijkbaar had deze dame haast want ze praatte zo snel dat ik de helft niet kon verstaan. Gelukkig kom ik met plaatjes kijken ook een heel eind en wist Leo natuurlijk ook een heleboel want die was daar al eerder geweest. :D Daarna naar het Merdeka plein geweest en daar wat rondgelopen. Kuala Lumpur is een mooie stad, het is er beter georganiseerd dan bijvoorbeeld Bangkok. De straten zijn netjes en de mensen zijn vriendelijk.
's Avonds hebben we Indiaas gegeten bij het Suria KLCC. Dat is een shoppingmall onder de Petronas Twintowers. Ik had ze vanuit de auto al gezien, maar na het eten was het natuurlijk donker en waren ze zo prachtig mooi verlicht! Echt waanzinnig, zelfs nu ik erover schrijf vind ik het nog steeds zo bijzonder. Het is een gevoel wat ik niet kan beschrijven, maar het was zo mooi om die torens te zien, het straalt een soort rust uit en je blijft er maar naar kijken! En ik was niet de enige, die zo onder de indruk was van dat moois dat je niet eens in de gaten hebt dat je mond open staat van verbazing ;-)

Na een goed ontbijt zijn we de volgende dag op pad gegaan voor wat culturele educatie; het Islamic Art Museum. Normaal ben ik niet zo van de musea, maar als je op reis bent is het toch anders. En daarnaast is het goed om iets van een land af te weten waar je te gast bent, nietwaar? De Islam is het geloof van de meeste mensen hier in Maleisie, nou heb je dat in Nederland ook wel, maar nog niet zodanig dat je op elk moment van de dag een gebed door de speakers hoort schallen. Hier dus wel, en ik moet zeggen, het heeft wel wat. Het museum gaf een mooi kijkje achter de schermen van de Islam, samen met een stukje geschiedenis. De bovenverdieping stond vol met maquettes van moskeeën.
Na het museum zijn we nog even door de Orchid garden gelopen. Hoewel die beste bloemen in de Cameron Highlands gewoon in de berm groeien, blijft het toch een prachtige bloem,en een mooi studieobject voor mijn macro-stand op de fotocamera. :D Na de lunch zijn we naar Central Market geweest, en zoals de naam al doet vermoeden ben ik hier even flink losgegaan en vlogen de Ringgits me om de oren ;-). Eveneens in Chinatown geslaagd voor een stel 'success' wandelschoenen, dus de missie was zowieso geslaagd. Beetje jammer dat het daarna met bakken uit de hemel kwam zetten en deze bui niet had bedacht om na de standaard 30 minuten over te gaan in zonneschijn........een nat pak was het gevolg dus.
Na een Japanse Soba (een aanrader, erg lekker!) nog even het sjieke Pavilion bekenen, eveneens een shoppingmall, om daarna maar eens vroeg m'n mandje in te duiken, want tja......hard werken hoor dat winkelen ;-)
De volgende dag vertrokken naar Melaka, waar we via Putrayaja naartoe zijn gereden. Deze kantoorstad staat vol met luxe gebouwen en is echt een must see voor architectuurliefhebbers. Voor de gelegenheid was ik dat ook even en heb me weer even als de ultieme toerist gedragen :D

In Melaka hebben we uiteraard weer wat cultuur meegekregen, de Nederlanders hebben hier vroeger hun aandeel gehad en dat is te zien aan het 'Stadthuys' wat er in een typerende oranje/roze kleur op een mooi pleintje staat. Er was ook een Nederlandse begraafplaats waar je nog maar amper de oud-Hollandse teksten op de stenen kon lezen. Melaka is niet heel groot, het voelt meer als een dorp met gezellige straatjes en inhammetjes. Je kunt je laten rondfietsen door een van de vele gepimpte fietstaxi's. Als je geluk hebt krijg je er een hoop decibellen bij als de chauffeur zijn muziek aanzet, en de bassen je om de oren vliegen, om nog maar niet te beginnen over de hoeveelheid knipperlichtjes en lampjes op de fiets als het donker wordt. Het is net een disco op wielen :D

Na een dagje Melaka was het helaas alweer tijd om me richting vliegveld te begeven voor mijn vlucht naar Borneo. De tijd vliegt, zeker als je in Nederlands gezelschap bent en je zoveel ziet en doet. Leo, bedankt voor de fijne tijd!

M'n vlucht naar Sandakan vertrok met 20 minuten vertraging. Voor Maleisie is dat zeer netjes :D Ik kwam 's avonds rond de klok van half 9 aan en moest een taxi nemen omdat de bussen maar tot 6 uur rijden. Ik had een leuk hostel gevonden in Sepilok, bijna midden in de jungle en zo'n 25 km van Sandakan. In Thailand zou ik niet zo snel alleen in een taxi stappen, maar hier is bargain verboden en moet je een 'teksi coupon' halen bij een soort kantoortje en dan kun je de 1e taxi in de rij pakken. De beste man wist natuurlijk niet waar mijn 'Paganakan Dii' hostel lag, dus maar even bij 3 andere chauffeurs gecheckt en met handen en voeten uitgelegd dat ik daar dus heen moest. Ik ken de weg niet in Borneo, laat staan dat je in het donker fatsoenlijk op de borden kunt kijken (als die er al staan.....). Dus toen de chauffeur een grindweggetje op reed waar het verre van verlicht was kreeg ik toch wel even een benauwd gevoel......gaan we wel goed?? Het was een wirwar van links-rechst-links-rechts, gaten in de weg, heuveltje op, heuveltje af. Het hield niet op. De beste man vragen of we goed zaten had geen zin, hij sprak geen woord Engels......Maar gelukkig was daar ineens de opluchting, nadat we een (zowaar verlichte) helling opreden zag ik iets wat op een hostel leek en kwam er 2 man personeel op de taxi af. Phieuw....dat hadden we ook weer overleefd. :D Bij het uitstappen hoor je gelijk weer de jungle geluiden, en niet zo zachtjes ook, hoe klein die beesten ook zijn, een herrie dat ze maken!!! Ik vond het bijzonder dat, terwijl ik rond 21.30 incheckte, ik verder geen mens zag. In de dorm lagen al 2 mensen te slapen die, wat later bleek, de Mount Kinabalu hadden beklommen en dus bekaf waren. Ik ben ook maar gelijk gaan slapen en zou de volgende dag wel verder zien. En dat zien moet je dan maar even heel letterlijk nemen, want bij het openen van mijn oogjes keek ik rechtuit over de jungle, wat een prachtig uitzicht! Het zonnetje kwam langzaam op en de geluiden van insecten maakten langzaamaan plaats voor het gezang van de vogeltjes. Echt supermooi! Je bent zo een met de natuur, dat is pas echt genieten!

Gezien het hosel een free shuttle aanbood naar het Orang Oetan Centre ben ik daar maar gelijk de volgende dag naartoe gegaan. Op 2 tijdstippen op de dag kun je zien hoe ze vanaf een soort platform de Orang Oetans voeren. Het centrum vangt weesjes of gewonde apen op en knapt ze op, om ze vervolgens opnieuw in de jungle uit te zetten. De apen die het langzaam aan alleen gaan redden, kun je in het begin nog veel zien bij het voeren, maar het is een goed teken als ze steeds minder vaak komen. Dat betekent dat ze voor zichzelf kunnen zorgen en dieper de jungle intrekken. Goeie zaak dus! Het voeren was hilarisch, al was het alleen maar om de makaken die werkelijk waar net circusartiesten zijn en overal een show van maken. Vooral de kleintjes, die stoer van tak naar tak willen springen en dan vervolgens met een zachte plof ergens in de struiken terecht komen :D

Het voeren is om 10 uur 's ochtends en 3 uur 's middags, de tussentijd heb ik doorgebracht in het Rainforest Discovery Centre, beetje rondlopen, plantjes kijken, vogeltjes spotten en genieten van de rust, heerlijk!

's Avonds gegeten in het hostel, want tja, midden in de jungle is niet veel anders. Om 9.30 ging ik al naar bed, want om 9 uur sluit de toko en moet je jezelf maar zien te vermaken. Beetje lezen doe ik nog wel, maar als ik in bed lig merk ik pas hoe moe ik ben, dus vaak ben ik binnen een kwartier vertrokken, goeie zaak.....zou ik thuis ook moeten doen ;-)

De volgende morgen waren we nog meer een met de natuur! Ik was nog wat lui en lag nog even te chillen en te genieten van het uitzicht, tot een van de roomies de kamer binnen kwam met de mededeling dat ze vanmorgen wakker werd met de blik op een slang, die tussen de lattenbodem van haar stapelbed zat!! Damn, wat is zo'n lakenzak dan vet onhandig als je snel je bed uit wilt!! Een slang?? Oke, ik ben stoer dat ik alleen op reis ben, maar bij het zien van een slang kan ik echt in m'n broek piesen! Op de vraag of ze hem nog had gezien kreeg ik het antwoord: 'no, it might be gone....' Ja natuurlijk.....straks zit het ding in mijn backpack of tussen m'n kleren. Dus snel een van de mensen van het hostel gehaald die zorgvuldig al onze spullen heeft doorzocht en na een kleine 20 minuten de korte en simpele conclusie trok: 'no snake'. Dusss......over op de orde van de dag. Inpakken voor de jungle tour en douchen. Na het douchen kom ik terug, staat de roomie er weer met een nogal in shock andere roomie.....ze hadden de slang weer gezien!! Nou echt, wat voelde ik me een held.....not! Ik had gelijk al ter plekke bedacht dat ik hier niet meer ging slapen. Dus weer hetzelfde riedeltje, de beste man kwam weer met z'n tang en zocht de slang. En dit keer zat ie bovenin op een houten balk, verscholen tussen de ventilator......Toen kon ik 'm zelf dus ook zien, ookal was het een little one.....een slang is een slang en is dus eng, klaar! Na een half uur stond ons longhouse vol met de rest van de gasten, uiteraard bewapend met camera of video. Want ja, hoe vaak maak je dat nou mee, en we zijn tenslotte op vakantie, dus overal moet je kiekjes van maken ;-) Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk is de slang gevangen en hebben ze hem hopelijk ergens far far away uitgezet :D

Goed, na dit heftige begin van de dag (enige voordeel is dat je wel gelijk wakker bent....) was ik eindelijk klaar voor m'n jungle tour. 2 dagen en 1 nacht in de jungle. Iets waarvoor ik naar Borneo was gekomen dus mijn verwachting was dan ook hoog. Helaas werkte het weer niet mee want het was non-stop aan het regenen toen Mr Aji mij kwam ophalen in zijn, met foto's van dieren, volgeplakte auto. De groep bestond uit een Chinees stel en ik. Lekker rustig......dacht ik. Totdat die Chinezen gingen praten, allemachtig zeg wat een gelul komt daaruit. Ik verstond er geen bal van, maar het zag er naar uit dat ze continu aan het bekvechten waren.....gezellig ;-)
Aangekomen in Sukau, naast de Kinabangtan river, hebben we onze spullen in de lodge gelegd en zijn we in de regen de rivier opgegaan. Op zoek naar wilde dieren. Je moet je voorstellen dat je in een klein bootje zit en zelf probeert mee te zoeken.....nou spaar je de moeite want die gidsen hebben ogen, dat is niet normaal. Zelfs de kleinste vogel zien ze van een afstand zitten, en als ze dan binnen een straal van 5 meter bij het dier zijn zie ik het zelfs nog niet! :D Ondanks de regen hebben we veel dieren gezien, de mooiste was toch wel de probiscus monkey, of ookwel de neusaap. Een soort die alleen hier voorkomt en echt bijzonder is om te zien. Ze maken een soort 'eh-oh' geluid (niet te verwarren met die van de Teletubbies....) en dat is een prachtig gehoor. Ze springen van boomtop naar boomtop en houden hun armen dan recht voor zich. Heel apart! Daarnaast ook veel makaken gezien, eentje zat wel heel erg dicht op een tak bij het water, Mr Aji zei voor de grap 'he's gonna jump'. En Mr Aji had gelijk! Het beest keek of de kust veilig was, en sprong zo in de rivier!! De makaken leven in groepen, dus je raadt het al.....de rest volgde gestaag en ik heb mooie foto's :D

Nadat we lekker natgeregend waren (ondanks de paraplu en de hoes voor de rugzak) hebben we gegeten en wat gerelaxed, voordat we weer de boot opgingen voor de nightsafari. In het donker op de boot, op zoek naar de nachtdieren zoals uilen en slapende apen, leuk! M'n camera werkte niet mee, maar gelukkig heeft Mr Aji een hele goede en mocht mijn SD-kaart in dat toestel! Ik ben nu dus de trotse eigenaar van een paar prachtige foto's! Het mooie van de nachtsafari is dat je weer andere dieren ziet dan overdag. Daarnaast is het bijzonder om de verschillen te zien in het gedrag. Zo is de 'kingfisher' een klein vogeltje, overdag heel actief en krijg je hem bijna niet op de foto, maar zodra het donker is zoekt het een plekje op een tak en kun je als je stil en voorzichtig bent, heel dichtbij komen en soms zelfs aanraken! Bizar! Tegen tienen waren weer terug en ben ik gelijk naar bed gegaan want de volgende dag zouden we om 7 uur een 1,5 uur durende hiking trail door de jungle doen. Uiteraard stond ik op de afgesproken tijd helemaal klaar, maar die Chinezen weten duidelijk niet wat het woord 'hiking' betekent. Zo stonden ze daar, de een op z'n sandalen en de ander op d'r crocs, met korte broek, druk hun fotocamera aan het instellen.......tot Mr Aji langskwam en vroeg of ze ook een lange broek hadden en schoenen. Nou, die lange broek kon nog wel, maar schoenen, neuhhh, die heb je toch niet nodig in de jungle??? Wat een giller, ik stond daar al helemaal klaar, inclusief een paar prachtige leeche-socs (hoge sokken tegen de bloedzuigers.....brrr!) en zij stonden mij aan te kijken van 'wat zie jij eruit!'. Goed, een half uur later konden we eindelijk gaan. Helaas was er van jungle weinig sprake, noem het eerder modderpoel of moeras. Ik ben Shrek niet tegengekomen, wel een paar wilde honden, waar Mr Aji zo van schrok dat hij gilde, waardoor ik bijna een hardverzakking kreeg omdat ik dacht dat hij een of andere giftige cobra had gespot........nee.....honden....*zucht*. Na 1,5 uur modderstappen en 3 insecten verder hebben we het voor gezien gehouden en zijn we lekker gaan ontbijten en heb ik nog even op z'n jungle's gedouched. Water was er niet, dus met z'n bakje uit een grote emmer een beetje scheppen.

Eenmaal terug bij het hostel heb ik uitgecheckt, ik had geen zin om nog een nachtje met een slang op een kamer te slapen. Toevallig trof ik een Engels stel aan wat ook naar Sandakan ging. Waar ik eerst het idee had om met de bus te gaan, hebben zij me uitgenodigd in de taxi. Beter! Een taxi delen scheelt tocht weer, al blijft de bus goedkoper....maar ook een stuk trager. En achteraf was het een goede zet, want aangekomen in Sandakan hoefde ik van het Engelse stel niet te betalen, super aardig! Het hotel waar zij heen gingen was een beetje te duur, bovendien hadden ze geen plek, dus heb ik een ander goedkoop plekje gevonden. Sandakan Backpackers. Prima backpacker plekje, basic maar goed te doen. Met airco, hot shower en gratis ontbijt. Dikke prima dus! Morgen een beetje rondkijken in de stad hier en donderdag alweer door naar Kota Kinabalu.

Borneo is trouwens wel anders dan het vaste land van Maleisie. Vooral als je als vrouw alleen reist vinden ze dat hier best raar. Toen ik vanavond terugliep van het restaurantje waar ik had gegeten, naar het hostel werd ik vaker aangesproken dan normaal. Ze vragen soms ook gelijk of je dan helemaal alleen bent enzo, of dat je een vriend of man hebt. Ik neem me dus maar even voor dat ik getrouwd ben, want in deze cultuur is het heel raar als je als vrouw alleen bent. Hier is het normaal dat je op je 15e of 16e trouwt en kinderen krijgt. Dus het is voor de mensen hier heel vreemd als ze een meisje alleen zien rondlopen.....
Gelukkig wen je er snel aan, en ik ben op m'n hoede. Na het eten lekker chippies gekocht, en nu met een biertje beetje internetten of tv kijken. Ik vermaak me dus wel!

Nou, dat was de uitgebreide update, de volgende volgt wel weer als ik er zin in heb. Hoop dat het met iedereen die dit leest goed gaat en dat ik jullie niet al te veel jaloers maak met mijn avonturen :D

Liefs, Lien