Over ranzige hostels gesproken...

Nou, daarvoor ben je in Boedapest op de juiste plek! Na 3 uurtjes treinen kwam ik zondag aan in Boedapest. Altijd weer even wennen in een nieuwe stad, en nu helemaal met een nieuwe taal en geen Hongaar die Engels spreekt!
Vanuit Wenen een hostel geboekt, zag er prima uit, voor 9 euro per nacht en ze hadden zelfs nog plek. Een 8 bed mixed dorm room. Prima.....dacht ik.
Het gebouw waar ik tegenaan liep bij het volgen van de routebeschrijving zag er nou niet bepaald gezellig uit. Eerder oud en vervallen en in een donker steegje met vieze Hongaren die je aankijken terwijl hun tong op hun knieen hangt....zoiets. Naja, echt heel prettig voelde ik me niet, maar gelukkig werd de deur snel open gedaan toen ik aanbelde.

Ik kwam op een soort binnenplaats met appartementen uit en gelijk om de hoek was het hostel. Je liep gelijk tegen een bureautje aan wat ze hier de receptie noemen. Ik werd enthousiast ontvangen en kreeg voldoende informatie over wat er te doen was in de stad. Maar daar was ook alles mee gezegd eigenlijk. Toen ik een rondleiding kreeg door het kleine hostel kreeg ik een soort Smaakpolitie flashback 'hier word ik niet vrolijk van'. Ik zou Rob Geus eigenlijk moeten bellen, die kan hier vast wel een mooie aflevering van maken.

Maargoed, om even wat details door te nemen (zet je koffie maar even aan de kant).
- Er zijn 2 toiletten voor het hele hostel, hier verblijven ongeveer 30 man...
- Ga vooral niet teveel bewegen op het toilet, de pot beweegt namelijk met je mee...
- Schoonmaken?? Dat kennen ze hier niet.
- In de badkamer is het een gezellige bedoeling met alle spinnenraggen aan de muur...
- Ze hebben een bad wat als je niet oppast uiteindelijk vanzelf wegloopt, kalkaanslag springt werkelijk van de muur en het douchegordijn wordt met ducktape vastgehouden aan de muur...
- Oh...en als je gaat douchen, zorg er dan voor dat je kleding niet binnen 2 meter van de douche hangt, anders wordt het nat!
- De matrassen zijn matig, maar schoon??? Nou niet echt... ik ben toch blij dat ik m'n lakenzak heb meegenomen :)
- Stofzuigen hoeft niet, dat verzamelen ze gewoon in een hoekje.
- Er is een keuken, maar de oven is kapot, dan kun je wel iemand bellen voor pizza, staat er op een briefje...
- Lekker kopje thee gemaakt....jammer van het laatste slokje....met stukjes kalkaanslag, jammie!

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik denk dat iemand met smetvrees hier door een hel zou gaan. Het is echt te ranzig voor woorden, zeker omdat je alles moet delen en de douche en toilet vrijwel continu bezet zijn. Je zou er bijna zo'n nummertjes apparaat bij zetten :)

Maargoed, zeuren op vakantie is eigenlijk niet de bedoeling, ik ben blij met mijn zeepjes en antibacteriele gel, dan heb ik tenminste nog een beetje het idee dat ik 'schoon' blijf. Overdag ben ik toch in de stad. Ik heb gisteren bijna alle sights gezien, ben overal naartoe gewandeld en dat was eigenlijk best goed te doen. Vanaf de Gellert Hill heb je een prachtig uitzicht over Boedapest, en ook het parlementsgebouw en de vele mooie gebouwen zijn echt prachtig om te zien. Gisteravond in een local bar (Andersen Pub) geweest waar het bier echt belachelijk goodkoop is. Voor een kleintje betaalde ik 139 florint, dat is ongeveer 50 cent. Je kunt ook een meter bier bestellen en dan betaal je 2 euro ofzo. Ik was samen met een van de meiden uit de dorm erheen gegaan op advies van de medewerkers van het hostel (tja, schoonmaken kunnen ze niet, maar ze weten je wel naar leuke plekjes te sturen...). Eenmaal daar kwamen we een paar Engelsen tegen die ook in ons hostel verbleven. Die hadden al 6 meters bier op en hadden het erg gezellig :) Wij kwamen erbij zitten en opeens vloog er een muntje bij een van de andere meiden in haar bierglas. Een Engels spelletje....dan moet je namelijk de gehele inhoud van je glas in een keer achterover gooien. Door mijn onoplettendheid was ik natuurlijk snel de lul en moest ik eraan geloven. Onder luid gejoel van de Engelsen die maar 'down it, down it!' bleven roepen :) Gelukkig waren ze al zo dronken dat ze terug naar het hostel gingen, en heb ik daarna met Tessa nog een drankje gedronken. Op de terugweg werden we verrast met nog een ervaring met de locals, we werden bekogeld met waterballonnen vanuit een groot gebouw!! Hoe idioot! Ik schrok me rot, gelukkig niet zeiknat, alleen m'n slippers, maar toch...Weer een ervaring rijker! Wat een avonturen toch! En dan ben ik pas een week onderweg......

To be continued...

Oh, trouwens, de foto's volgen later, de pc waar ik dit verhaaltje op schrijf stamt uit de oertijd en heeft geen usb aansluiting....